Ἡ ἐνορία ἀπό τή σύστασή της ἐξυπηρετεῖτο ἀπό τόν Καλύμνιο Ἱερέα π. Ἠλία Καθοπούλη ἐφημέριο τοῦ ναοῦ καί ἐνορίτη ἐπί 30 συναπτά ἔτη μέχρι τό 1960 ὁπότε τοποθετήθηκε ὁ π. Νικόλαος Παπαδόπουλος μέχρι τό 1967. Τό νέο ναό ἐθεμελίωσε ὁ μακαριστός Ἀρχιεπίσκοπος Ἀθηνῶν κυρός Ἱερώνυμος ὁ Α' στίς 31 Ἰανουαρίου 1971, προεδρέυοντος τοῦ ἐκκλησιαστικοῦ συμβουλίου τοῦ π. Στεφάνου Ἀναγνωστοπούλου. Ἀπό τό 1974 ἔως τό 1992 διακόνησε τό ναό μας ὁ π. Δημήτριος Ντᾶλλας ὁ ὁποῖος προχώρησε με γοργό ρυθμό τά ἔργα ἀποπερατώσεως καί παρέδωσε τή σκυτάλη στόν π. Δαμιανό Ζαφείρη ὁ ὁποῖος παράλληλα μέ τήν ἀποπεράτωση ἀφιερώθηκε ἐντονώτερα στό ἔργο τοῦ κηρύγματος καί τῆς ἐξομολογήσεως και τῆς γενικότερης πνευματικῆς κίνησης στήν ἐνορία.
Ἀπό τόν Ὀκτώβριο τοῦ 2010 ἡ διοίκηση τοῦ ναοῦ ἀνετέθη στό π. Νικόλαο Λαζαρόπουλο. Στό ναό διακονεῖ ἀπό τό 1989 ὁ π. Ἀνδρέας Σκούλικας στόν ὁποῖο ἔχει ἀνατεθεῖ τό Ἐνοριακό Φιλόπτωχο καί ἡ Νεότητα τοῦ ναοῦ.
Βεβαίως πρέπει νά ἀναφερθεί τό γεγονός ὅτι προκειται για ἕνα πολύ μεγάλο ναό σέ μία δυσπρόσιτη θέση, ὁ ὁποῖος δέν ἔχει ὁλοκληρωθεῖ κτηριακά(θερμανση, ἁγιογράφηση κλπ) καί ἐπισης παρουσιάζει προβλήματα κακοτεχνιῶν(κεραμίδια, στεγάνωση, ἐξωτερικά ἐπιχρίσματα, περιβάλλων χῶρος) ποῦ μειώνουν καί εὐτελίζουν τήν αίσθητική παρουσία τοῦ κτηρίου.
Ἡ ἐνορία παρά τήν ἀπόκεντρη θέση τοῦ ναοῦ παρουσιάζει δραστηριότητα τόσο στίς ἀκολουθίες ἄλλά καί στο κήρυγμα μέ σύναξη μελέτης Ἁγίας Γραφῆς, καθημερινά ''Γεύματα Ἀγάπης'' περίπου 60 ἀνθρώπων, κατηχητικό, χορωδία, μαθήματα Άγιογραφίας, πολιτιστικές ἐκδηλώσεις στό ἐνοριακό κέντρο κλπ.