ΘΕΛΩ ΝΑ ΠΡΟΣΦΕΡΩ

Ο εθελοντισμός δεν είναι η μόνη ανιδιοτελής μορφή και έκφραση αλληλεγγύης. Καθημερινά, χιλιάδες μικρές πράξεις ανθρωπιάς και φροντίδας συμβάλλουν στον συνεκτικό ιστό της κοινωνίας μας. Διαδραματίζονται μέσα στην οικογένεια, στους χώρους εργασίας, στον κοινωνικό μας περίγυρο, ακόμα και στο δρόμο, ή στα μέσα μαζικής μεταφοράς.
Σίγουρα δεν μπορούμε ούτε να αγνοήσουμε τη σημασία τους, αλλά ούτε και να τις ονομάσουμε εθελοντισμό. Γιατί ο πυρήνας του είναι μια ιδιαίτερη μορφή εργασίας με συγκεκριμένα χαρακτηριστικά, με συγκεκριμένο πλαίσιο αξιών και με εμβέλεια που ξεπερνά την ατομική προσφορά σε μία δεδομένη στιγμή. Συνεπώς υπάρχει ανάγκη να περιγραφούν συνοπτικά τα εννοιολογικά χαρακτηριστικά του εθελοντισμού.
Αν και είναι γενικά αποδεκτό ότι ο εθελοντισμός είναι ιδιαίτερα σημαντικός τόσο για τα άτομα όσο και για την κοινωνία, αυτό δε συνεπάγεται ότι όλες οι χώρες τον ορίζουν ως έννοια με τον ίδιο τρόπο. Εν γένει διαπιστώνεται ότι οι ορισμοί που χρησιμοποιούνται από τα μέλη της Ε.Ε. για τον εθελοντισμό συμφωνούν σε τρία σημεία:

• δεν είναι υποχρεωτικός
• δεν αμείβεται οικονομικά
• ωφελεί τρίτους